Περί Παναγιώτη Κοντού, μια ακόμα επισήμανση από τον Μπάμπη Τσελεπή. Απάντηση στο διαχειριστή του ιστολογίου Aitoliannews
«Τον δάσκαλο, τον δάσκαλο, αυτόν τον σαρδανάπαλο, να σταματήσει πια να δασκαλεύει με λόγια σαν και τούτα της φωτιάς, πως όποιος για το δίκιο δεν παλεύει, θα ζει και θα πεθαίνει σα ραγιάς…»
(Κ. Βίρβος)
Ψάχνοντας πριν λίγες μέρες τυχαία στα blog διαπίστωσα ότι, στο Aitoliannews κάποιος σχεδόν θρασύδειλα και υπογράφοντας ανώνυμα επιτίθεται υβριστικά στον Παναγιώτη Κοντό, τον οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα γνωρίζοντάς τον όχι μόνο ως πανεπιστημιακό δάσκαλο, αλλά και ως ένα άνθρωπο που υπηρετεί τις αξίες της ζωής, της ανθρωπιάς και του αλτρουισμού με τον καλύτερο τρόπο. Ο Παναγιώτης Κοντός είναι σπουδαίος δάσκαλος, ένθερμος πατριώτης, λειτουργός με πολυσχιδή δράση στο κοινωνικό και εκπαιδευτικό τομέα και από τις πλέον φωτισμένες προσωπικότητες της Αιτωλοακαρνανίας.
Κατατοπιστικά είναι τα λόγια του τέως Πρύτανη Γεώργιου Μπαμπινιώτη, (όταν η Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών τίμησε τον Π. Κοντό, για τη μακρόχρονη και εποικοδομητική θητεία του στο Πανεπιστήμιο), ο οποίος μεταξύ άλλων είπε τα εξής:
«Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο κ. Κοντός έχει πάνω από 38 έτη συνεχή προσφορά και παρουσία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, με πολλαπλές ιδιότητες και καθήκοντα ως πανεπιστημιακός διδάσκαλος (ουδέποτε έπαυσε να διδάσκει ότι καθήκοντα κι αν είχε), ως εκπρόσωπος του Επιστημονικού Διδακτικού Προσωπικού για πολλά χρόνια, ως μέλος της Συγκλήτου και άλλων διοικητικών οργάνων επί μακρόν, ως Προϊστάμενος Γραμματείας (δηλ. ως Γενικός Γραμματεύς του Πανεπιστημίου μας) τα τελευταία χρόνια και ως εκπρόσωπος σε πλήθος Συμβουλίων, Αντιπροσωπιών και Οργάνων», ενώ υπογραμμίζει τα μόνιμα χαρακτηριστικά του κ. Κοντού, σε όλες τις παραπάνω θέσεις του και δραστηριότητες του, είναι κυρίως τέσσερα: α) η ανιδιοτέλειά του, β) η υποδειγματική αφοσίωση του στα θέματα του Ιδρύματος μας, αλλά και της ευρύτερης πανεπιστημιακής κοινότητας, γ) η συναδελφικότητά του, και δ) η αγωνιστικότητα του κατά τη διεκδίκηση των αιτημάτων του Πανεπιστημίου και των Πανεπιστημιακών».
Αγαπητέ κ. διαχειριστή του εν λόγω blog επειδή η "τσίπα" λείπει από εσάς και επειδή η αχαριστία σας είναι μεγαλύτερη ακόμα και από την αφέλειά σας, την επόμενη φορά που θα επιχειρήσετε να αποδείξετε ότι υπάρχετε, γράφοντας υβριστικά σχόλια, στον πόλεμο θα απαντήσουμε με πόλεμο... με τη διαφορά ότι εγώ θα τοποθετήσω το όνομά μου στο τέλος, σε αντίθεση με σας και όσους σας υποκινούν (ας μην κρυβόμαστε, έτσι;). Καλή βοσκή (η ανωνυμία σας μου επιτρέπει να σας φαντασθώ όπως θέλω, γιατί όχι και ως βόδι..)."
Μπάμπης Τσελεπής
Εκ Προδρόμου Ξηρομέρου
(Κ. Βίρβος)
Ψάχνοντας πριν λίγες μέρες τυχαία στα blog διαπίστωσα ότι, στο Aitoliannews κάποιος σχεδόν θρασύδειλα και υπογράφοντας ανώνυμα επιτίθεται υβριστικά στον Παναγιώτη Κοντό, τον οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα γνωρίζοντάς τον όχι μόνο ως πανεπιστημιακό δάσκαλο, αλλά και ως ένα άνθρωπο που υπηρετεί τις αξίες της ζωής, της ανθρωπιάς και του αλτρουισμού με τον καλύτερο τρόπο. Ο Παναγιώτης Κοντός είναι σπουδαίος δάσκαλος, ένθερμος πατριώτης, λειτουργός με πολυσχιδή δράση στο κοινωνικό και εκπαιδευτικό τομέα και από τις πλέον φωτισμένες προσωπικότητες της Αιτωλοακαρνανίας.
Κατατοπιστικά είναι τα λόγια του τέως Πρύτανη Γεώργιου Μπαμπινιώτη, (όταν η Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών τίμησε τον Π. Κοντό, για τη μακρόχρονη και εποικοδομητική θητεία του στο Πανεπιστήμιο), ο οποίος μεταξύ άλλων είπε τα εξής:
«Είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο κ. Κοντός έχει πάνω από 38 έτη συνεχή προσφορά και παρουσία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, με πολλαπλές ιδιότητες και καθήκοντα ως πανεπιστημιακός διδάσκαλος (ουδέποτε έπαυσε να διδάσκει ότι καθήκοντα κι αν είχε), ως εκπρόσωπος του Επιστημονικού Διδακτικού Προσωπικού για πολλά χρόνια, ως μέλος της Συγκλήτου και άλλων διοικητικών οργάνων επί μακρόν, ως Προϊστάμενος Γραμματείας (δηλ. ως Γενικός Γραμματεύς του Πανεπιστημίου μας) τα τελευταία χρόνια και ως εκπρόσωπος σε πλήθος Συμβουλίων, Αντιπροσωπιών και Οργάνων», ενώ υπογραμμίζει τα μόνιμα χαρακτηριστικά του κ. Κοντού, σε όλες τις παραπάνω θέσεις του και δραστηριότητες του, είναι κυρίως τέσσερα: α) η ανιδιοτέλειά του, β) η υποδειγματική αφοσίωση του στα θέματα του Ιδρύματος μας, αλλά και της ευρύτερης πανεπιστημιακής κοινότητας, γ) η συναδελφικότητά του, και δ) η αγωνιστικότητα του κατά τη διεκδίκηση των αιτημάτων του Πανεπιστημίου και των Πανεπιστημιακών».
Αγαπητέ κ. διαχειριστή του εν λόγω blog επειδή η "τσίπα" λείπει από εσάς και επειδή η αχαριστία σας είναι μεγαλύτερη ακόμα και από την αφέλειά σας, την επόμενη φορά που θα επιχειρήσετε να αποδείξετε ότι υπάρχετε, γράφοντας υβριστικά σχόλια, στον πόλεμο θα απαντήσουμε με πόλεμο... με τη διαφορά ότι εγώ θα τοποθετήσω το όνομά μου στο τέλος, σε αντίθεση με σας και όσους σας υποκινούν (ας μην κρυβόμαστε, έτσι;). Καλή βοσκή (η ανωνυμία σας μου επιτρέπει να σας φαντασθώ όπως θέλω, γιατί όχι και ως βόδι..)."
Μπάμπης Τσελεπής
Εκ Προδρόμου Ξηρομέρου
1 σχόλιο:
Η γενική έφοδος των ιδεολογικών «αντιρατσιστικών ταγμάτων» και των επιδοτούμενων εθνομηδενιστών.
Η κυβέρνηση αυτή πυροδοτεί στο έπακρο, με τις πράξεις της και τα λόγια της, όλες τις επιδοτούμενες εστίες, οι οποίες, σταθερά και συστηματικά επί πολλά χρόνια, αγωνίζονται, με το αζημίωτο, για την εξάρθρωση κάθε εθνικού ιστού και κάθε αγωνιστικής παράδοσης και μνήμης.
Σήμερα οι ύαινες του κοσμοπολιτισμού και οι καταστροφείς της ιστορίας και της εθνικής μας υπόστασης, εξορμούν και επιτίθενται με πρωτοφανή αγριότητα και τρομοκρατική αυθάδεια.
Το θράσος τους έχει απογειωθεί. Στιγματίζουν ως «εθνικιστικά» και «ακροδεξιά», ακόμα και τα μεγάλα πνεύματα της ελληνικής ιστορίας, όλους τους ήρωες του πνεύματος και τα αγωνιστικά κινήματα.
Κάποιος Νεναίκος, ανύπαρκτος αγωνιστικά, θεωρητικά και ιστορικά, τόλμησε να κατηγορήσει το Μίκη σαν μέλος του ΛΑ.Ο.Σ. και οπαδό του Καρατζαφέρη.
Τέτοια υστερική, ηθική αποχαλίνωση και τέτοιο πολιτικό θράσος μικροπρεπούς αυθάδειας: Τα ιστορικά, επιδοτούμενα σκύβαλα να χυδαιολογούν εναντίον ενός ιστορικού μεγέθους που αποτελεί, ξέχωρα από οποιοδήποτε λάθος του, το ζωντανό «βίωμα» και «σύμβολο» της νεώτερης Ελλάδας…
Ο ασυμφιλίωτος αγώνας εναντίον της τρομοκρατίας των επιδοτούμενων (από το κεφάλαιο) εθνομηδενιστών αποτελεί και αυτός κεντρικό μας καθήκον.
Κανένας αγώνας εναντίον της πλανητικής ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητα δεν μπορεί να διεξαχθεί αν δεν γκρεμίσουμε τα νέα ιδεολογήματα αυτής της βαρβαρότητας: Του «αντί-εθνικισμού», του «αντί-ρατσισμού» και της «πολυπολιτισμικότητας»…
Δημοσίευση σχολίου