ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΩΣΤΑΡΑ (ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ) ΣΤΟΝ ΜΠΑΜΠΗ ΤΣΕΛΕΠΗ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΣΤΑΡΑΚΑ (ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟΥ) ΣΤΟΝ ΜΠΑΜΠΗ ΤΣΕΛΕΠΗ.

Ο Βασίλης Σταρακάς υπήρξε ένας απο τους καλύτερους Ποδοσφαιριστές του νομού Αιτωλοακαρνανίας αλλά και της Ελλάδας. Σέντερ μπακ χαλύβδινος, δυνατός, σκληρός ήταν η ψυχή του Παναιτωλικού. Ήταν πολύ δυνατός στο ψηλό παιγνίδι, ακούραστος (όταν οι άλλοι σταματούσαν αυτός μόλις άρχιζε!!, οταν οι συμπαίκτες του έδειχναν κουρασμένοι προς το τέλος του αγώνα, ο Βασίλης τότε άρχιζε το ζέσταμα και ήταν ικανός να βγάλει και δεύτερο συνεχόμενο αγώνα!!), έτρεχε σαν μαραθωνοδρόμος, όμορφος (μανεκέν για την εποχή του), λεβέντης με τη κορμοστασιά του, με ατσάλινα-γερά πόδια (θύμιζαν πόδια μπαλαρίνας), αέρινος (πέταγε μέσα στο γήπεδο) και πραγματικός αρχηγός του παναιτωλικού. Νάσαι πάντα καλά Βασίλη...

Στο δάσκαλό μας Γρηγόρη Κωσταρά με αγάπη…

Στο δάσκαλό μας Γρηγόρη Κωσταρά με αγάπη…
Γράφει ο: Μπάμπης Τσελεπής

Στις 16-5-2009 στο Χαλάνδρι πραγματοποιήθηκε συνάντηση παλαιών συμμαθητών από το γυμνάσιο αρρένων Αγρινίου απο το μακρινό 1964. Συναντηθήκαμε με πρωτοβουλία του Κώστα Τσάκαλου (του Αλή Πασά) και τιμήσαμε τον καθηγητή μας τον τότε Γρηγόρη Κωσταρά και τον σημερινό καθηγητή της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και όχι μόνο, με μια αποδοχή ευρύτερη στον κόσμο, ολόκληρο και σε ξένα Πανεπιστήμια, τον συγγραφέα (μεγάλο το έργο του σε τόμους αλλά και υψηλής στάθμης φιλοσοφικά και επιστημονικά νοήματα) μέγα αναλυτή του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη.

Μεγάλη τιμή για τα Ελληνικά γράμματα και την παιδεία μας. Εμείς αισθανθήκαμε ένα δέος μετά από 45 χρόνια να έχουμε κοντά μας αυτόν τον μεγάλο δάσκαλο, τον καθιερωμένο σε τόσες γενιές!!

Θυμηθήκαμε με πολύ νόστο και συγκίνηση τον μισό αιώνα που πέρασε από τότε εκεί στο Αγρίνιο στα Παπαστράτεια, να παίρνουμε όλοι εμείς το σωστό δρόμο κάτω απ’ τις προτροπές και τον άμεσο προφορικό λόγο που υπήρξε πράγματι κυρίαρχος με την αποτελεσματική του ρητορεία σαν μέθοδο, απ’ αυτόν τον ογκόλιθο των γνώσεων και των αρετών.
Εκείνα τα χρόνια μας καθήλωνε όταν τον ακούγαμε να αναπτύσσει σε μεγάλο βαθμό το αίσθημα της τιμής της υπερηφάνειας, της αξιοπρέπειας, του πατριωτισμού και του φιλότιμου. Πάντα με κατεύθυνση των θεωρητικών και πνευματικών ενασχολήσεων (θεωρητικός βίος). «Το πιο επαινετό πρότυπο» θα έλεγε και ο μεγάλος διανοητής του κόσμου όλου ο Αριστοτέλης !!
Δεν έχει ανάγκη από κανέναν έπαινο ο Γρηγόρης Κωσταράς ο καθηγητής – δάσκαλός μας. Δεν έχει ανάγκη από θορυβώδεις διασκεδάσεις, έχει κερδίσει απ’ τον πνευματικό κόσμο της πατρίδας μας αλλά και της αλλοδαπής (ξένης). «Έπαινον τον πρέποντα για την μοναδικότητα του στην προσφορά στο πνευματικό και επιστημονικό γίγνεσθαι του κόσμου, θα τολμούσα δε να πω ότι πέρα απ’ την επιστημονική γνώση, τον διακρίνει και μια θεολογική κοινωνική στάση» !!
Βαθειά επηρεασμένος απ’ την Σοφόκλειου ρήσην «Ούτοι συνέχθειν αλλά συμφυλείν έφυν» αλλά και την προτροπή του Ιερού Αποστόλου Παύλου, από την προς Κορινθίους επιστολή του «Μηδείς το εαυτού ζητείτω αλλά το του εταίρου έκαστος» ξεκίνησε την μεγαλειώδη πνευματική του και διδασκαλικό του έργου!!
Αποφοιτήσαμε το 1964 αλλά δεν ξεχαστήκαμε. Κάποια στιγμή με πρωτοβουλία του συμμαθητή μας Κώστα Τσάκαλου σήμερα δημοσιογράφου. Θυμηθήκαμε τα ωραία χρόνια, τα μαθητικά εκεί στα Παπαστράτεια εκπαιδευτήρια. Και φυσικά αυτό που θυμηθήκαμε περισσότερο ήταν ο καθηγητής μας των Ελληνικών, ο σημερινός καταξιωμένος στην φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και όχι μόνο.

Ο Γρηγόρης Κωσταράς με τις λεπτές του ευαισθησίες, όχι μόνο σαν άνθρωπος αλλά σαν παιδαγωγός, σαν σοφός, σαν ξεχωριστός στις γνώσεις που πέρα απ’ την Πανεπιστημιακή του έδρα στην φιλοσοφική σχολή συγκαταλέγεται και στους κορυφαίους φιλοσόφους της Ευρώπης σήμερα, γεγονός που κάνει και εμάς όλους υπερήφανους.

Με μια ξεχωριστή θαρρώ προσωπικότητα και μια έμφυτη ικανότητα «θεία χάρη» να μεταλαμπαδεύει τις απέραντες γνώσεις του στους άλλους !! Ήμασταν τυχεροί εκεί στο Αγρίνιο που τον είχαμε καθηγητή τότε. Εκεί λοιπόν στην συνάντησή μας στις 16.05.2009 πίνοντας και ένα ποτηράκι κρασί ειλικρινά γίναμε, εξαναγκάζοντάς τους Γερμανούς φιλοσόφους και καθηγητές και ειδικά τον φίλο του και πρύτανη του Αστεροσκοπείου του Βερολίνου, Karl Friendrich von Weizecker, να πουν το καταλυτικό για όλους τους λαούς : «Vorwarts mit den alten Griechen» = Μπροστά θα πάμε μόνο με το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, που είναι στο ίδιο μήκος κύματος με αυτό που είπε ο μεγάλος Goethe: «Was die vernunft und das Herz fur den Menschen sind ist Griechenland fur die Menschheit!!!» = Ότι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο είναι η Ελλάδα για την ανθρωπότητα.
Οι μαθητές του έδωσαν στο δάσκαλό τους αναμνηστική πλακέτα που έγραφε «Στον καθηγητή μας Γρηγόρη Κωσταρά επειδή ανάλωσε τις πνευματικές και ψυχικές του δυνάμεις μεταλαμπαδεύοντας σε μας τις διαχρονικές αξίες της ελληνικής παιδείας. Οι μαθητές της ΣΤ’ τάξης 1963 – 64. Γυμνάσιο Αρρένων Αγρινίου».
Παρευρέθησαν οι:
Γρίβας Δημήτρης, Παπαιωάνου Χάρης, Χατζηαγάπης Μανώλης, Ρόμπολας Κώστας, Στραβοδήμος Κώστας, Ασημάκης Δημήτρης, Κατσίμπας Σωτήρης, Μαυρίκας Γιώργος, Σύρρος Βαγγέλης, Καραγιαννόπουλος Νίκος, Καρατζός Θύμιος, Πιστιόλης Φώτης, Σταρακάς Βασίλης, Πάνος Σόμπολος, Τσάκαλος Κώστας και ο Τσελεπής Μπάμπης.

(Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "η Βελανιδιά", τεύχος 26, Ιανουάριος 2010)

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

Η ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ

Επιμέλεια του Μπάμπη Τσελεπή

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν μια από τις πιο λαμπρότερες φυσιογνωμίες της Ελληνικής Επανάστασης.

Γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1770 στη Πελοπόννησο και το 1818 έγινε μέλος της φιλικής εταιρίας.
Έλαβε μέρος σε όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις για τη λευτεριά της Πατρίδος ενάντια στους τούρκους και επιβλήθηκε με τον ηρωισμό του σαν στρατιωτική μορφή και σαν αρχηγός των αγωνιστών της Ελλάδος.
Όμως ο Κολοκοτρώνης, ο μεγάλος αρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης, ο Γέρος του Μωριά, που αφιέρωσε τη ζωή του για τη λευτεριά της πατρίδος, το 1834 καταδικάστηκε με ψεύτικες μαρτυρίες και φυλακίστηκε για «δήθεν» συνωμοσία εναντίον του βασιλιά Όθωνα.
Το έγγραφο – ντοκουμέντο που παρουσιάζεται σήμερα στην εφημερίδα μας, είναι η απόφαση του δικαστηρίου με την οποία καταδικάζονται εις θάνατο, για εσχάτη προδοσία ο θρυλικός ελευθερωτής της Ελλάδος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο αγωνιστής – ανιψιός του Δημήτρης Πλαπούτας.

ΕΙΔΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΝΑΥΠΛΙΟΥ
Αποφασίζει:
1. Ο Δ. Πλαπούτας και Θ. Κολοκοτρώνης καταδικάζονται εις θάνατον ως ένοχοι εσχάτης προδοσίας, ήτοι των κακουργημάτων εδιαλαμβανομένων εις το άρθρον 2 του νόμου του Εγκληματικού Απανθίσματος και εις το άρθρον 2 του από 9/21 Φεβρουαρίου 1833 Βασιλικού Διατάγματος. Κατά τα αυτά τα άρθρα και εις τα δικαστικά έξοδα και των μαρτύρων Δρ. 1047 93/100, ήτοι χιλίας τεσσαράκοντα επτά και λεπτά εννενήκοντα τρία.
2. Η παρούσα απόφασις θέλει εκτελεσθή εις την εκτός του Φρουρίου Ναυπλίου πλατείαν.
3. Οι καταδικασθέντες κρίνονται άξιοι της Βασιλικής Χάριτος, την οποίαν θέλει ζητήσει επισήμως το Δικαστήριον από την αυτού Μεγαλειότητα.
4. Αναβάλλεται η εκτέλεσις της παρούσης αποφάσεως μέχρι της εκβάσεως της περί χάριτος αιτήσεως.
5. Ο Επίτροπος της Επικρατείας να εκτελέση την παρούσαν απόφασιν.
6. Αντίγραφον αυτής να κοινοποιηθή εις το Επίτροπον της Επικρατείας.

Εξεδόθη και εδημοσιεύθη εν Ναύπλιω την εικοστήν έκτην Μαΐου του χιλιοστού οκτακοσιοστού τριακοστού έτους.

Ο Πρόεδρος
………………
(υπάρχουν τρία ονόματα που δεν είναι ευδιάκριτα)
……………..

Εις την θέσιν των δύο αποσιωπητικών έπρεπε να υπογράψουν ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου Πολυζωϊδης και ο Δικαστής Τερτσέτης. Το πρωτότυπον εστάλη εκ του δικαστηρίου Ναυπλίου, μετ’ άλλων αποφάσεων δεδομένον, εις το Υπουργείον της Δικαιοσύνης και εκείθεν παρεδόθη εις την Εθνική Βιβλιοθήκην.
(Η ερμηνεία έγινε από τον Αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ανδρέα Ι. Ζύγουρα)

Εδώ να σημειώσουμε ότι ο Πρόεδρος του δικαστηρίου Αναστάσιος Πολυζωίδης και ο δικαστής Γεώργιος Τερτσέτης σαν μέλη του ειδικού δικαστηρίου, έχουν συνδέσει το όνομα τους με το Γέρο του Μωριά, αφού αρνήθηκαν να υπογράψουν την καταδίκη του. Οι δύο αυτοί δικαστές έχουν μείνει στην ιστορία σαν πρότυπα αρετής και δικαιοσύνης αφού παρά τις πιέσεις, τους εκφοβισμούς, την ωμή παρέμβαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, στενού συνεργάτη των Βαυαρών, στάθηκαν εμπόδιο στη διατεταγμένη δικαιοσύνη, ύψωσαν το ηθικό τους ανάστημα και δεν συνέπραξαν στο ανοσιούργημα που επιχειρήθηκε.

Κατά τη διάρκεια της πολύκροτης δίκης συνέβη και το εξής περιστατικό.

Κατέθεταν στη δίκη του Κολοκοτρώνη σειρά από μάρτυρες κατηγορίας ο ένας πίσω από τον άλλο. Σαν τελείωσε η σειρά τους κι ήρθε η ώρα των μαρτύρων υπεράσπισης, μπήκε στην αίθουσα υποβασταζόμενος ένας ανάπηρος οπλαρχηγός με το σώμα γεμάτο τούρκικα βόλια. Τότε ο συνήγορος είπε προς το δικαστήριο:
«Αυτή τη στιγμή δεν έρχεται ένας μάρτυς αλλά ένας Μάρτυρας. Οι άλλοι μίλησαν με το στόμα τους. Ο καπετάνιος θα μιλήσει με τις πληγές του. Έχετε μπροστά σας μάρτυρες και μάρτυρα. Επιλέξατε! Όπως είναι η χριστιανική πίστη. Άλλο να καταθέτουν άνθρωποι με λόγια και άλλο Μάρτυρες με μαρτυρία συνεπούς ζωής».
Ο Κολοκοτρώνης μετά τη καταδίκη και φυλάκισή του, πήρε χάρη από τον Όθωνα, τον ονόμασαν Αντιστράτηγο και πέρασε με δάφνες στο κατώφλι του μεγαλύτερου ήρωα του 1821.

(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Η Κατούνα")

Σχόλια της εφημερίδας «ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ» για τον Μπάμπη Τσελεπή.

Σχόλια της εφημερίδας «ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ» για τον Μπάμπη Τσελεπή!!
του Σωτ. Μιχ. Μπαμπάνη

Το καπέλο μου βγάζω στον Μπάμπη τον Τσελεπή…
Εύκολο είναι να λέμε κάτι, δύσκολο όμως να το κάνουμε. Η αξία μας φαίνεται από τα έργα κι όχι από τα λόγια. Η δουλειά μας βέβαια είναι η κριτική, η οποία πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή γιατί άλλο είναι να είσαι έξω απ΄ την ευθύνη κι άλλο μέσα. Άλλο το βρεγμένο κι άλλο το τελείως μουσκεμένο. «Αναγκαίον υπάρχει τοις πολλοίς περισσότερον οράν του ενός». Επόμενο είναι οι πολλοί να βλέπουν καλύτερα από τον ένα. Ας ακούμε και καμία κρίση άλλων και μην έχουμε τυφλή εμπιστοσύνη στη δική μας γνώση και κρίση.
Συναντώ κάτι σοφά γεροντάκια στα χωριά μας που τους βγάζω το καπέλο.
Το καπέλο μου βγάζω και στον Μπάμπη τον Τσελεπή.
Ναι Μπάμπη, εγώ ανακάλυψα εσένα κι εσύ εμένα. Δεν είναι ευτυχές το γεγονός; Ναι απαντώ και για σένα και για μένα. Διότι οι γνώσεις δεν αποκτώνται μόνο στις Σχολές και τα Πανεπιστήμια. Ναι μεν είναι οι βάσεις αλλά οι βάσεις από μόνες τους δεν αποτελούν μια ολοκληρωμένη οικοδομή αφού λείπουν οι όροφοι.
Τι να τις κάνεις τις κορνίζες; Αν το πουλάκι – πριν βγει από το κέλυφος – δεν αφήσει κανένα τιτίβισμα άστο, μια ζωή προβληματικό θα είναι.
Υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος που απεικονίζει πάρα πολλούς, στην εποχή μας, να έχουν γνώσεις (;) επί αμοιβή! Πληρωμένη προθυμία και δραστηριότητα, δηλαδή. Πως λέμε «πληρωμένη καταχώριση”; Έ, έτσι ακριβώς.
Νομίζεις ότι είναι όλοι σαν κι εσένα που πήγες στο συνέδριο της Κατούνας με την καθοδήγηση της ευσυνειδησίας σου, της τιμιότητας σου και της ηθικότητάς σου;
Τυχαίο ήταν που ο Δεσπότης Αιτωλίας & Ακαρνανίας ρωτούσε «τι είναι αυτός ο Τσελεπής»;

Ο Μπάμπης Τσελεπής μιλάει ενάντια στα Ναρκωτικά…
Είπε ο Μπάμπης μεταξύ άλλων, εκεί στην Κατούνα: «Τα ναρκωτικά δεν αντιμετωπίζονται με ξόρκια, ούτε γυρνώντας την πλάτη, ούτε δείχνοντας κάποιον με το δάκτυλό μας ρατσιστικά και απειλητικά, γιατί τα άλλα τέσσερα δάχτυλα στρέφονται εναντίον μας. Θέλει επιστημονική αντιμετώπιση για τους χρήστες. Δεν αντιμετωπίζονται με την απλή παρατήρηση και την εμπειρία μόνο. Ούτε λέμε α, αυτός είναι άθλιος. «Όσο άθλιος κι αν είναι ένας άνθρωπος, είναι συνάνθρωπος μας» έλεγε ο ρωμαίος δάσκαλος και επηρεασμένος από τον Χριστιανισμό ΣΕΝΕΚΑΣ.»
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του αναφέρθηκε στη γυναίκα ναρκομανή. Και ήταν ο μόνος που έθιξε αυτό το μεγάλο θέμα. Είπε λοιπόν: «Η γυναίκα τοξικομανής είναι η προσωποποίηση της τρομακτικής εξαθλίωσης, είναι μια τραγική φιγούρα. Πρέπει να την προσεγγίζουν οι ειδικοί με σεβασμό γιατί έχει πόνο, έχει πίκρα, οδύνη, απελπισία, φόβο, ντροπή, ανασφάλεια, αισθάνεται ενοχή και μοναξιά.
Λένε ότι οι γυναίκες που πέφτουν στα ναρκωτικά στερήθηκαν από μωρά τη μάνα τους, άρα προέρχονται από άσυλα κα ορφανοτροφεία. Αν σκεφτεί κανείς ότι κάποιος τις έδειρε ή και τις βίασε ακόμα, φτάνουμε στην «πόρνη» του Ευαγγελίου.
Εμείς οι άνθρωποι πρέπει να είμαστε επιεικείς και συναισθηματικοί έναντι των συνανθρώπων μας, των χρηστών (τοξικομανών), οι νόμοι όμως σκληροί για τους εμπόρους.
Πρέπει ο άνθρωπος, σε σχέση με τα ναρκωτικά, να νικήσει τον εαυτό του. Τότε δεν κινδυνεύει. «Ο νικάν εαυτόν αρετών πασών πρώτη και αρίστη». Αυτή η μάστιγα πρέπει να σταματήσει.»

Μπάμπης ο αντιστασιακός, Μπάμπης ο τρομοκράτης…
Μπάμπης ο αντιστασιακός, Μπάμπης ο τρομοκράτης, Μπάμπης ο προβοκάτορας! Βάλε τον μέσα για δέκα χρόνια. Και τον έβαλαν!!
Μπάμπης ο αντίθρησκος, ο αντιθετικός, ο εκρηκτικός, αλλά και ο αντιεκρηκτικός, αντιδυναστικός και γενικά ένας οργανισμός που αντιδρά άμεσα και αποτελεσματικά κατά παντός «νοσογόνου μικροβίου»!..
Αυτά τα ολίγα για τον φίλο μου τον Μπάμπη απ΄ τον Πρόδρομο που πέρασε να με δει. Θα επανέλθω γιατί πιέζομε για το κλείσιμο της ύλης.

Αστραφτερό πνεύμα ο Μπάμπης Τσελεπής…
Αστραφτερό και ασύστολο πνεύμα και είναι σε θέση να περαιώσει σπουδαία πράματα. Τόσα χρόνια δεν συναναστράφηκα – δυστυχώς – μαζί του. Τον συνάντησα μετά από πολλές δεκαετίες, πριν λίγο καιρό, στην προεκλογική ομιλία προς ετεροδημότες της Αθήνας του Παν. Στάϊκου, όπου και τον προσφώνησε.
Υπερτίμησε την αντιληπτική του και αφομοιωτική του ικανότητα και μου προκάλεσε τον γενικό θαυμασμό ακούγοντας τον. Θα μπορούσα να τον ακούω μέχρι σήμερα(!)
Ο άμεσος προφορικός του λόγος ήταν πράγματι κυρίαρχος και η ρητορεία του ήταν μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος, αφού τον άκουγα και μου ανέπτυξε, σε μεγάλο βαθμό, το αίσθημα της τιμής, της υπερηφάνειας, της αξιοπρέπειας και του φιλότιμου.
Δεν επιχειρώ να κερδίσει κάνα δημόσιο έπαινο. Ο Μπάμπης δεν έχει ανάγκη από θορυβώδεις «διασκεδάσεις»! Είναι λόγιος, συγκρατημένος, πειθαρχημένος, σταθερός και συνεπής και προτιμάει να επιδίδεται, κατά τον ελεύθερο χρόνο του, σε σοβαρές απασχολήσεις. Κάνει προτάσεις για πολιτιστικά θέματα αλλά … έχει να κάνει με κωφούς!
Αυτό είναι το παιδί που γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πρόδρομο και στ’ Αγράμπελα, στη γρούσπα, στο λεσούτι και στο πουρναράκι…
(Τα παραπάνω σχόλια δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ» » 31/10/2006 και 16/05/2007).

Ο Διονύσης Μπερερής ήταν ομιλητής στον εορτασμός της 184ης επετείου της Εξόδου της φρουράς του Μεσολογγίου, στο Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών.

Ο Σύλλογος Μεσολογγιτών Αττικής « Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ» με αφορμή την 184η επέτειο της ΕΞΟΔΟΥ της φρουράς του Μεσολογγίου, διοργάνωσε εκδήλωση το Σάββατο 20 Μαρτίου 2010, η οποία φιλοξενήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών (Σίνα & Δαφνομήλη) στην Αθήνα.
Στην εκδήλωση απηύθυνε χαιρετισμό ο Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου Ρουμελιωτών Γεώργιος Κουβέλης και στη συνέχεια ο Πρόεδρος του Συλλόγου Μεσολογγιτών Αττικής, Παναγιώτης Μπαγιώργας. Ακολούθησε ομιλία του Συγγραφέα, μέλος της Αιτωλικής Πολιτιστικής εταιρείας, πρώην Σχολικό Σύμβουλο, Διονύση Μπερερή, με θέμα «Τα παιδιά στις πολιορκίες και στην Έξοδο του Μεσολογγίου».

Βιβλιοκριτική του Μπάμπη Τσελεπή για το βιβλίο: «Ναπολέων Ζέρβας: Η ζωή και η δράση του» του συγγραφέα Διονύση Μπερερή.

Βιβλιοκριτική του βιβλίου: «Ναπολέων Ζέρβας: Η ζωή και η δράση του» του συγγραφέα Διονύση Μπερερή.
Γράφει ο: Μπάμπης Τσελεπής
«Ναπολέων Ζέρβας: Η ζωή και η δράση του»
Συγγραφέας: Διονύσιος Μπερερής
Εκδόσεις «Αιτωλοακαρνανικός Τύπος»

«Όταν μπορώ να κρίνω ένα βιβλίο, ο συγγραφέας του έχει να διδαχθεί από μένα πολλά» έγραψε ο μεγάλος γερμανός Γκαίτε και «όποιος κατακρίνει έναν συγγραφέα πως είναι σκοτεινός, πρέπει πρώτα να κοιτάξει καλά μέσα του για να δει εάν εκεί υπάρχει αρκετό φως». Και συνεχίζει ο μεγάλος Γκαίτε: «...ότι όλοι οι συγγραφείς που αναζητούν επίμονα τις ελλείψεις των συγγραφεών στα έργα τους για να τους κατακρίνουν είναι οι ίδιοι ένοχοι πολύ μεγαλύτερων ελλείψεων, είναι συνήθως σαν τον δήμιο που και αυτός είναι χειρότερος από τον εκτελεστέντα».
Δεν θα τολμούσα λοιπόν να κατακρίνω ένα βιβλίο ακόμη και για κάποιο λόγο που θα τον προφασιζόμουν για ανικειμενικό, ενώ θα ήταν καθαρά υποκειμενικός. Και δίχως περιστροφές επιτέλους (ο φίλος) συγγραφέας Μπερερής Διονύσης, ο πατριώτης μας από την γη της Αιτωλοακαρνανίας, έκανε ένα σπουδαίο επίτευμα να προβεί σε μια ιστορική καταγραφή των τελευταίων ιστορικών δρώμενων στην Ελλάδα και προ πάντων στην Ήπειρο και Δυτική Στερεά παρουσιάζοντας στην Στοά του Βιβλίου το βιβλίο του «Ναπολέων Ζέρβας: η ζωή και το έργο του».

Το βιβλίο του Διονύση Μπερερή αποτελεί πηγή ιστορική για την χρονική περίοδο που περιγράφει και είναι αξιόλογα τα κείμενα που παραθέτει, προσφέρει πολλές ιστορικές γνώσεις και το φωτογραφικό υλικό του βιβλίο είναι πολύ πλούσιο.

Επειδή οι λαοί του μέλλοντος θα είναι αυτοί που έχουν μνήμη και μάλιστα ισχυρή μνήμη και η ιστορία δεν είναι αναγκαιότητα που εξελίσσεται μέσω των ανθρώπων, αλλά είναι ανθρώπινη δημιουργία και συνδέει το παρόν με το παρελθόν και ο «μάρτυρας των εποχών, ο δάσκαλος της Ζωής, η λαμπάδα της αλήθειας» έλεγε ο Κικέρων και συμπλήρωνε «όποιος της ιστορίας το ήθος αναλαμβάνει πρέπει να γράφει και να λέει την αλήθεια» και ουδέν το ψευδές οφείλει να ακούει η ιστορία και εις ουδέν το αληθές να λείνει τα ώτα».

Ο φίλος μας ο συγγραφέας Διονύσης Μπερερής έκανε κάτι πάρα πολύ σπουδαίο για μένα, να καταγράψει σε αυτήν την απλή γλώσσα με γλαφυρότητα, με σαφήνεια, αντικειμενικότητα, με ιστορικές ακριβείς και αληθινές αναφορές και περιγραφές στον Στρατηγό Ζέρβα, τον Δημοκρατικό αυτόν Στρατηγό και αξιωματικό που πάλεψε για την λευτεριά της πατρίδος εναντίον του κατακτητή στην νεότερη ιστορία της πατρίδας μας, και επειδή πολλοί δικοί μας άνθρωποι πολέμησαν υπό τας «διαταγάς του». Εγώ προσωπικά σαν Έλληνας πολίτης και φίλος (του συγγραφέα) του απονέμω «έπαινον τον πρέποντα» και του θυμίζω τη φράση του συγγραφέα Bartold Georg – Niebuhr (1776 - 1831) που στέλνει προς κάθε κατεύθυνση το μνήμα του με το οποίο: «Derjeniger, der die Geschichte seines Vaterlades schreibt verwiklicht eine heilige Schuld!». (Αυτός που γράφει την ιστορία της πατρίδας του, εκτελεί προς αυτήν ιερό χρέος).
Και εγώ συμπληρώνω αγαπητέ μου φίλε Διονύση Μπερερή θα επιβίωνε απλά ένας λαός μέσα στο πέρασμα του χρόνου χωρίς να σταματούνται τα καίρια πρόσωπα και γεγονότα που συνθέτουν το «ιστορικό γίγνεσθαι» του κάθε τόπου και του κάθε λαού.
Θερμα συγχαρητήρια στον αγαπητή μου Διονύση και εύχομαι από καρδιάς να συνεχίσει με υγεία την τόσο αξιόλογη προσφορά του να καταθέτει ένα «φόρο τιμής» στην ξεχασμένη κληρονομιά μας και σε ένα άγνωστο κομμάτι της ιστορίας μας.
Το βιβλίο διατίθεται από τις Εκδόσεις «Αιτωλοακαρνανικός Τύπος».
Τηλ 210-6143931 (απόγευμα), κιν. 6974-977761.

Ο Μπάμπης Τσελεπής μίλησε στην Πνύκα

Η κίνηση πολιτών «Πνύκα» διοργάνωσε την Τετάρτη 18 Ιανουρίου 2006 εκδήλωση στο Πνευματικό κέντρο του Δήμου Αθηναίων με θέμα: «Προβλήματα Δημοκρατίας» και εισηγητές τους: Βερυβάκη Ελευθέριο τ. Υπουργό, Κακλαμάνη Απόστολο π. Πρόεδρο της Βουλής, Κωνσταντόπουλο Νίκο, π. Πρόεδρο του Συνασπισμού και Βύρωνα Πολύδωρα Υπουργό δημοσίας Τάξεως.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης έκανε παρέμβαση ο Μπάμπης Τσελεπής ο οποίος μιλώντας για την Αθηναϊκή Δημοκρατία, τον Αριστοτέλη, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, άφησε άφωνους όλους τους παρευρισκόμενους αφού έχει το προνόμιο να μαγεύει το ακροατήριο το οποίο κρεμόταν κυριολεκτικά από τα χείλη του.

Ο Μπάμπης που κατάγεται από τον Πρόδρομο Ξηρομέρου είναι άριστος χειριστής του προφορικού λόγου, σπουδαίος πνευματικός άνθρωπος και σεμνός εργάτης του πνεύματος. Να σας γνωρίσουμε ότι ο Μπάμπης έχει βαθιές ρίζες και στην Κατούνα την οποία επισκέπτεται συχνά από τα παιδικά του χρόνια αφού έχει πάρα πολλούς συγγενείς.
(Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα «Η Κατούνα». Ιανουάριος 2006)

Βιβλιοκριτική του Νίκου Β. Καρατζένη, για το βιβλίο «Αχυρά Ξηρομέρου» του Βαγγέλη Κουτιβή.

Βιβλιοκριτική του Νίκου Β. Καρατζένη, για το βιβλίο «Αχυρά Ξηρομέρου» του Βαγγέλη Κουτιβή
Προς: Πολιτιστικούς συλλόγους Αετού και Κατούνας
Τούτες τις μέρες (αρχές Απρίλη 2005) ο καλός μου φίλος Μπάμπης Τσελεπής από τον Πρόδρομο, μου έστειλε το βιβλίο του Ευαγγέλου Κουτιβή: «ΑΧΥΡΑ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ», που είναι συνέκδοση των πολιτιστικών συλλόγων της Αθήνας: Αετού «Ο Μπούμστος» και Κατούνας «Φίλλιπος ο Ακαρνάν», 126 σελίδων, το περιεχόμενο του οποίου αφορά στην ιστορική πορεία ενός ορεινού χωριού του Ξηρομέρου, των ΑΧΥΡΩΝ, που είναι κυριολεκτικά φωλιασμένο στις παρυφές του «υψηλόφρονος» Περγαντί.
Ο φίλος μου ο Μπάμπης συνόδευσε το δώρο του με ένα σημείωμα έντονα λυρικό και συγκινητικό διότι ανακάλυψε στις σελίδες του, αναφορά στις ρίζες της οικογένειάς του καθ’ ότι η γιαγιά του Ευθυμία, έλκη την καταγωγή της από τη γενιά των Μπακογεωργαίων για την οποία γίνεται λόγος στο βιβλίο αυτό.

Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον το πόνημα του Ευαγγέλου Κουτιβή διότι μου ξύπνησε μνήμες χαμένες στα τοπία των παιδικών μου χρόνων από την εποχή 1942 που ως νομάδες κτηνοτρόφοι, ξεχειμάζαμε στα λιβάδια του Αετού με άλλους συγγενείς μας. Πολλά ακούσματα μου είναι συνυφασμένα με τους περίφημους νερόμυλους των Αχυρών που άλεθαν το καλαμπόκι για τις ροκίσιες κουλούρες των νομάδων.
Εϊναι ένα όμορφο αισθητικά, καλοτυπωμένο βιβλίο με οργανωμένη ταξινόμηση της ύλης, με αρκετά ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία, με έξοχες φωτογραφίες, κατάσπαρτο από ποιητικούς τόνους των δύο κατεξοχήν πονεμένων ποιητών των Τζουμέρκων, Κρυστάλλη και Κοτζιούλα, οι οποίοι εξύμνησαν με πάθος τους καημούς και τις λαχτάρες της αποσταμένης και λησμονημένης αγροτιάς της πατρίδας μας.

Με μια κατατοπιστική εισαγωγή τοποθετούνται τα «Αχυρά» στο χώρο και στο χρόνο, ο αναγνώστης πληροφορείται για την ονομασία του χωριού και την προέλευση των κατοίκων του. Ιδιαίτερο λαογραφικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το κεφάλαιο Ε, στο οποίο ο Ευάγ. Κουτιβής περιγράφει με λόγο λιτό και άμεσο την επαγγελματική και αγροτοποιημένη ζωή των ξωμάχων των Αχυρών και δίνει την αγωνία τους να κρατηθούν όρθιοι στη ζωή με τη σκληρή βιοπάλη και με οδηγό τον αυγερινό που λάμπει στις τραχιές κορυφές του Μπούμστου, του βουνού συμβόλου για τους Ακαρνάνες, που τους δίδαξε αξιοπρέπεια, εντιμότητα, φιλοπονία, καρτερικότητα και δημιουργικότητα.
Οι φωτογραφίες από τα παλιά Αχυρά, που παραπέμπουν σε τοπία του Θόδωρου Αγγελόπουλου, κόβουν την ανάσα και συγκλονίζουν διότι αποτελούν αψευδείς μάρτυρες μιας εποχής που έφυγε χωρίς επιστροφή «στου κύκλου τα γυρίσματα που αναπαμό δεν έχουν» μιας εποχής στερημένης βέβαια από υλικά αγαθά και ανέσεις, πλούσιας όμως σε αισθήματα, συναισθήματα και αξίες ηθικές, κοινωνικές, ανθρωπιστικές.
Ο Ευάγ. Κουτιβής είναι κυριευμένος από ρομαντισμό, νοσταλγία και τοπολατρία και ως ξηρομετρίτης προσέφερε ένα πόνημα περισυλλογής. Έχει αφομοιωμένες τις συγκινησιακές παραδόσεις της γενέτειράς του και πάσχισε να τις μεταλαμπαδεύσει στους νεώτερους. Έχει όμως βαθιά επίγνωση της αδυναμίας του «ν’ αποδώσει σε μια κόλλα χαρτί ολόκληρο, έναν κόσμο γεμάτο εικόνες, γεμάτο ήχους και μουσικές, έναν κόσμο γεμάτο από της μνήμες μιας ζωής που πέρασε», όπως εκμυστηρεύεται ο ίδιος στη σελίδα 67 του βιβλίου του.
Ελπίζουμε πως το μεράκι του για την ιστορία και τα ήθη του τόπου του δε θα τον εγκαταλείψει και πως θα επανέλθει στο μέλλον με θέρμη και πείρα να δώσει αυτά που σχεδιάζει και οραματίζεται. Πάντως το βιβλίο «των Αχυρών» θα αποτελεί πηγή για τον ερευνητή της ιστορίας του Ξηρομέρου, κιβωτό μνήμης για κάθε Αχυριάτη και ευχάριστο ανάγνωσμα για τον απλό ή λόγιο άνθρωπο που έζησε τη ζωή του χωριού ή την έζησαν οι πρόγονοί του. Αξίζουν συγχαρητήρια στους ανθρώπους των δύο πολιτιστικών συλλόγων, που προέβησαν στην έκδοση του βιβλίου του Ε. Κουτιβή διότι η ενέργεια τους αυτή σηματοδοτεί έμπρακτη αναγνώριση του πνευματικού έργου ενός ανθρώπου, το οποίο θα αποτελέσει παρακαταθήκη για τους μεταγενέστερους να καταγίνονται με πνευματικές ενασχολήσεις, σε μια εποχή που το πνεύμα χειμάζεται από την υλιστική μέθη και απειλείται από την επέλαση του κυκλών της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, η οποία ισοπεδώνει έθνη, λαούς και κοινωνικές ομάδες.

Νίκος Β. Καρατζένης
Φιλόλογος – Συγγραφέας
Φιλιπιάδα Πρέβεζας
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Η Κατούνα», Ιανουάριος 2005, σελ 14.)

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Ε.Α. ΚΟΛΟΜΒΑ ΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΗ ΤΣΕΛΕΠΗ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Ε.Α. ΚΟΛΟΜΒΑ ΝΙΚΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΟΝ
ΜΠΑΜΠΗ ΤΣΕΛΕΠΗ
Αθήνα 10 Μαΐου 2010
Αγαπητέ φίλε Μπάμπη,
Ήθελα θερμά να σ’ ευχαριστήσω για τη θαυμάσια και επίκαιρη παρέμβαση σου, στην πρόσφατη βιβλιοπαρουσίαση στο Μεσολόγγι της εργασίας μου «Σελίδες από την πολεμική ιστορία του 2/39 Συντάγματος Ευζώνων».
Με τον χειμαρρώδη και πατριωτικό λόγο σου όπως και με τις εύστοχες και εμπεριστατωμένες επισημάνσεις σου , έδωσες μια ξεχωριστή διάσταση στο πόνημα μου, αλλά και συγκινησιακή νότα στο ακροατήριο τα οποίο άλλωστε σε καταχειροκρότησε.
Αγαπητέ Μπάμπη,
Σου εύχομαι απ’ την Καρδιά μου να είσαι καλά και δυνατός με γνώμονα το ρητό: «Αιεν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων»

Με ξεχωριστή εκτίμηση και αγάπη
Αντιστράτηγος ε.α.
Νικόλαος Κολόμβας
Επίτιμος διοικητής Γ’ Σώματος Στρατού
Πτυχιούχος Νομικής Α.Π.Θ.

Mε λαμπρότητα γιορτάστηκε η Αγία Δευτέρα στην Κατούνα. Ο Μπάμπης Τσελεπής ήταν κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης.

Σε κλίμα πανηγυρικό γιορτάστηκε τη Δευτέρα του Πάσχα, η παναγία Αγία Δευτέρα στην Κατούνα, από τον πολιτιστικό Σύλλογο Κατουνιωτών Αθήνας.
Με αναστάσιμη θεία λειτουργία, με επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο της μονής, με κατάθεση στεφάνων, με ομιλίες, με αναπαράσταση δρώμενου, με δημοτικούς χορούς και τραγούδια από το χορευτικό συγκρότημα Λεπενούς «ο Κατσαντώνης», οι οποίοι ντυμένοι στις παραδοσιακές φορεσιές διατράνωσαν την υπερηφάνεια τους για τους ήρωες προγόνους μας και την αγάπη τους για τον τόπο μας.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με αναστάσιμη θεία λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά, στο ιστορικό εκκλησάκι της Αγίας Δευτέρας και αμέσως μετά ψάλθηκε τρισάγιο καθώς και επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη των νεκρών ηρώων στο Ηρώο της μονής.
Στο χαιρετισμό του, ο πρόεδρος του Συλλόγου Βαγγέλης Κουτιβής, μετά την κατάθεση στεφάνων, αναφέρθηκε στην ιστορική αξία της μονής της Αγίας Δευτέρας και παρέδωσε στον Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά, το βιβλίο του που μόλις κυκλοφόρησε “Μνημεία Ξηρομέρου: Παναγία «η Αγία Δευτέρα» Κατούνας”.
Αμέσως μετά πραγματοποιήθηκε Προσκλητήριο Νεκρών που εκφωνήθηκε από την π. πρόεδρο του Συλλόγου Σοφία Μαγκλάρα.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρόεδρος της Ξηρομερίτικης εταιρείας λόγου και τέχνης Μπάμπης Τσελεπής, ο οποίος αναφέρθηκε στη πολυκύμαντη ιστορία της μονής που αποτελεί το λίκνο της εθνικής μας παλιγγενεσίας, εθνικοθρησκευτικό προσκύνημα πρώτου μεγέθους, αφού από εδώ κήρυξε ο Αρχιστράτηγος της Στερεάς Ελλάδας Γεωργάκης Νικολού Βαρνακιώτης την επανάσταση των Ξηρομεριτών κατά των τούρκων. Τόνισε μάλιστα ότι η Αγία Δευτέρα, σε αυτό εδώ το κομμάτι γης, που είναι γεμάτο με ιστορία, ήταν η πρωταγωνίστρια στο μεγάλο Ξεσηκωμό για την απελευθέρωση, προσέφερε πολλά στον αγώνα και δίκαια αποτελεί σύμβολο ιερό και κιβωτό όλων των Ξηρομεριτών.
Ακολούθησε η αναπαράσταση δρώμενου ο θάνατος του Κώστα Λεπενιώτη (αδελφός του Κατσαντώνη) και Παραδοσιακοί χοροί και τραγούδια από το χορευτικό συγκρότημα Λεπενούς «ο Κατσαντώνης».
Αξίζει τέλος, να σημειωθεί ότι διατίθονταν στο κοινό το βιβλίο που μόλις κυκλοφόρησε: “Μνημεία Ξηρομέρου: Παναγία «η Αγία Δευτέρα» Κατούνας”, του συγγραφέα Βαγγέλη Κουτιβή.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, ο Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Τριάντης, οι βουλευτές Παναγιώτης Κουρουμπλής, Κώστας Καραγκούνης, ο Δήμαρχος Αστακού Παναγιώτης Στάικος, ο πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου Μεδεώνος Χρήστος Νάκος, ο πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου Αγρινίου Γεώργιος Γρίνος, ο Γεν. Γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτης Κοντός, ο δημοτικός σύμβουλος Μεδεώνος Απόστολος Κατσίκας,o εκδότης της εφημερίδας «Ακαρνανία» Σπύρος Μπαράκος, οι αρχές του τόπου και εκπρόσωποι πολιτιστικών συλλόγων και φορέων.
(PHOTO: fototselios)