ΠΟΙΗΣΗ: «Τσελεπήδες» του Άρη Μπιτσώρη

Ο φίλος μας Γυμνασιάρχης Άρης Μπιτσώρης, μας έστειλε από τη Θεσσαλονίκη ένα πάρα πολύ καλό και ιδιαίτερα συγκινητικό ποίημα του με τίτλο «Τσελεπήδες». Ο ποιητής εκφράζει το θαυμασμό του για την αγωνιστικότητα της οικογένεια Τσελεπή από τον Πρόδρομο Ξηρομέρου, για τους αγώνες τους ενάντια στη χούντα και τη κατάκτηση της δημοκρατίας. Ιδιαίτερα συγκινείται ο ποιητής από την αυτοθυσία των νέων Νίκου, Στάθη και Μπάμπη Τσελεπή που ρίχτηκαν στη μάχη κατά της δικτατορίας, πολέμησαν παλικαρίσια και αφιέρωσαν τη ζωή τους, στους αγώνες για την δημοκρατία.

ΤΣΕΛΕΠΗΔΕΣ
του Άρη Μπιτσώρη

Πέτρινα, σκληρά τα χρόνια για αιώνες μέναν ίδια,
λίγα στάρια στα χωράφια κι απ’ το δάσος βελανίδια.

Μα με θέληση και πείσμα την αλλάζουμε τη μοίρα
όπως και τα τρία αδέρφια που αφορμή να γράψω πήρα.

Γιοί της Κυρα-Παναγιώτας και του Τσελεπή του Αντρέα
που ήταν του Προδρόμου ίσκιος, αγκωνάρι και σημαία.

Απ’ τον Πρόδρομο βαδίζαν ως τον Αστακό να φτάσουν
πέντε ώρες πήγαιν’ έλα στο σχολείο να σπουδάσουν.

Γρανιτένια τα κορμιά τους, μπράτσα ριζιμιά λιθάρια
το μυαλό τους σαν ξυράφι κι η καρδιά πηγή καθάρια.

Πρώτος στη σειρά ο Νίκος που αργά θα αποφασίσει
τι θα κάνει, αν θα πάει στο Γυμνάσιο να φοιτήσει.

Έγινε γιατρός σπουδαίος και τον όρκο του Ιπποκράτη
ως το σύντομό του τέλος με ευλάβεια εκράτει.

Σ’ έναν ύπουλο καρκίνο αντιστάθηκε με θάρρος
στα πενήντα τέσσερά του τον αγκάλιασε ο χάρος.

Δεύτερος είναι ο Μπάμπης, ο μεγάλος δημοκράτης
που ξεφτίλισε τη Χούντα κι όλα τα ανδρείκελά της.

Με αντίτιμο τα χρόνια, τα εφτά, στα κολαστήρια
μα ως άλλος Μπελογιάννης έλαμψε στα δικαστήρια.

Αντιτάχτηκε στο σκότος με τους προβολείς της γνώσης
τυχερός αν τον γνωρίσεις, υπερήφανος θα νιώσεις.
Ύστερα στη βιοπάλη για την οικογένειά του
με αρχές και με αξίες μεγαλώνει τα παιδιά του.

Τρίτος αδερφός ο Στάθης –ήρως στη Δικτατορία-
σφαίρα στο Πολυτεχνείο του άφησε αναπηρία.

Σαν παράσημο το τραύμα –στο ποδάρι του σφραγίδα-
κι όμως τον πατριωτισμό του αμφισβήτησε η «πατρίδα».

Τάχα ξέχασαν πως όταν τη ρημάδα υπηρετούσε,
ας κινδύνευε η ζωή του, μ’ αλεξίπτωτα πετούσε.

Τρία ηρωικά αδέρφια –του Ξηρόμερου καμάρια-
υποκλίνομαι και λέω: «εύγε σας ρε παλικάρια».

Άρης 31-1-2010
http://arisbitsoris.blogspot.com/