του Μπάμπη Τσελεπή*
«Ακάματος φύσις Θεού γεννήσεται ουκ έχουσα αρχήν. Εξ αυτού δε ο πανσθενής ουσιούται Λόγος»=«Ακατάβλητος φύσις Θεού θα γεννηθεί που δεν έχει αρχήν. Από αυτόν λοιπόν αποκτά ουσία ο παντοδύναμος Λόγος».
Ο Αριστοτέλης θεωρείται το πολυμαθέστατο πνεύμα όλων των αιώνων. Στις γνώσεις του περικλείεται κάθε επιστήμη και ανθρώπινη σοφία. Φυσική, μετεωρολογία, αστρονομία, ανθρωπολογία, φιλοσοφία, λογική, μεταφυσική ήσαν περιοχές της επιστήμης με τις οποίες ασχολήθηκε ο Αριστοτέλης.
Μολονότι έζησε 400 χρόνια προτού να έρθει ο Χριστός στον κόσμο, εν τούτοις πίστευε στο θεό, κυβερνήτη και δημιουργό του κόσμου. Ιδού η σειρά των σκέψεών του: Στον κόσμο παρατηρούμε παντού την κίνηση και τη μεταβολή. Κάθε κίνηση έχει άλλη κίνηση ως αιτία. Προχωρώντας έτσι προς τα πίσω, φθάνουμε στην αρχική κίνηση. Αυτή όμως δεν μπορεί να υπόκειται σε κίνηση έξωθεν και σε μεταβολή. Άρα πρέπει να δεχθούμε μία αρχήν ακίνητον και αναλλοίωτον. Την αρχή αυτή την ονόμασε ο Αριστοτέλης «πρώτο κινούν». Και τούτο είναι το «κινούν ακίνητον», δηλαδή ο Θεός, ο οποίος είναι η αιώνια και αμετακίνητος αρχή.
Πρόδρομος τού Χριστιανισμού
Ο Αριστοτέλης και άλλοι φιλόσοφοι μίλησαν για έναν θεό, αιώνιο, δημιουργό και κυβερνήτη του Σύμπαντος κόσμου. Οι φιλόσοφοι αυτοί θεωρούνται και είναι οι πρόδρομοι και διδάσκαλοι τού χριστιανισμού.
Ο βασικός λόγος που η Ορθοδοξία και το Βυζάντιο τίμησαν τον Αριστοτέλη, τοποθετώντας εικόνες του στους πρόναους των ιερών ναών, ήταν η αναγωγή της σκέψης του φιλοσόφου προς ένα πρωταρχικό αίτιο κίνησης των σωμάτων του κόσμου, ενός σώματος ως πρώτου αιτίου. Του ενός Θεού.
Πρώτος που αναγνώρισε το βάθος, τον πλούτο και τη μεγάλη αξία και αποστολή που έχει για ολόκληρο τον κόσμο η φιλοσοφία και ο πλούτος της γλώσσας των προγόνων μας, υπήρξε ο Ιησούς Χριστός.
Όταν τον πληροφόρησαν οι μαθητές του ότι τον ζητούν Έλληνες αναφώνησε ευχαριστημένος «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθεί ο υιός τού άνθρωπου» (Ιωάν.12, 20-23), εννοώντας βέβαια την αναγνώριση και την αξία που θα ’δινε στη διδασκαλία του η ελληνική φιλοσοφία και η πλούσια ελληνική γλώσσα. Αφού όταν αργότερα θ’ αποστείλει τους μαθητές του στα πέρατα της γης για να κηρύξουν και μαθητεύσουν «πάντα τα έθνη», είχε φροντίσει από πριν να ομιλείται η ελληνική γλώσσα σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο με τον Έλληνα Μακεδόνα Μεγάλο Αλέξανδρο και ακόμη επέτρεψε να γραφεί η διδασκαλία του στην ιερή πλέον γλώσσα των ελλήνων, τη γλώσσα μας.
Οι Έλληνες εκλεκτός λαός του θεού
Εδώ να επισημάνουμε και την πληροφορία τού καθηγητή Ε. Πρόκου όταν το 1974, ως επίτιμος καθηγητής Πανεπιστημίου είχε μπεί στις βιβλιοθήκες του Βατικανού ιστοριοδιφώντας, ανακάλυψε Χειρόγραφο του Ευσέβιου του Παμφίλου (Επισκόπου Καισαρείας, 265 μ.Χ.), αναφερόμενο στο ανωτέρω εδάφιο του Ευαγγελιστού Ιωάννου, όπου στο γνωστό «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθεί ο υιός τού ανθρώπου», υπήρχε και συνέχεια του κειμένου, η οποία ανεφέρετο στη δόξα της Ελλάδος ως εκλεκτής, θείας προελεύσεως χώρας και η οποία για λόγους ευνόητους έχει απαλειφθεί από τα Ευαγγέλια.
Παραθέτουμε το κείμενο όπως το μετέφερε ο καθηγητής Ε. Πρόκος: «Ησαν δέ τινές Ελληνες εκ τών αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τή εορτή. Ούτοι ούν προσήλθον Φιλίππω τώ από Βηθσαϊδά τής Γαλιλαίας, καί ηρώτων αυτόν λέγοντες: Κύριε, θέλομεν τόν Ιησούν ιδείν. Ερχεται Φίλιππος καί λέγει τώ Ανδρέα, καί πάλιν Ανδρέας καί Φίλιππος λέγουσι τώ Ιησού. Ο δέ Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός τού ανθρώπου. Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογεννεί, φυτόν Ουράνιον καί βλάστημα Θείον ηκριβωμένον. Λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην»
Ελήληθεν η ώρα ίνα δοξασθεί ο Υιός του Ανθρώπου = Ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου. Ελλάς γαρ μόνη αληθώς ανθρωπογεννεί = Η Ελλάς είναι η μόνη που πραγματικά γεννάει, δημιουργεί ανθρώπους. Φυτόν ουράνιον = Διότι είναι φυτό που ήρθε από τον ουρανό. και βλάστημα θείον ηκριβωμένον = και βλάστησε στη γη ως θεϊκό πανάκριβο δώρο. Λογισμόν αποτίκτουσα = η οποία εάν αποκτήσει τον (γήινο) συλλογισμό. Οικειούμενην επιστήμην = Τότε οικειοποιείται ολόκληρη την επιστήμη.
«Ελήλυθεν η ώρα, ίνα δοξασθεί ο υιός του ανθρώπου»: Η χαρά αυτή την οποία αισθάνθηκε και εξεδήλωσε ο Θεάνθρωπος, όταν οι Έλληνες τον επεσκέφθησαν είναι η μεγαλύτερη αναγνώριση του ελληνισμού για την ανύψωση της ανθρωπότητος και αποτελεί χαιρετισμό προς τους Έλληνες ως προδρόμους και συνεχιστές της χριστιανικής αληθείας. Το νόημα των λόγων του Κυρίου είναι ότι από την στιγμή κατά την οποία έγινε η πρώτη ελληνική επίσκεψη προς τον Ιησού Χριστό, αρχίζει η δόξα του Κυρίου στο κόσμο. Τα στοιχεία τα οποία το Ελληνικό έθνος εκαλείτο από τον Θεό, να προσφέρει στο Χριστιανισμό ήταν: η σοφία των αρχαίων Ελλήνων, η αξιοθαύμαστος ηθική των Ελλήνων φιλοσόφων και η γλώσσα μας. Ο ελληνισμός, διαδοθείς ευρύτατα από τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου υπήρξε, ο παιδαγωγός της ανθρωπότητας, ο φωτοδότης του πολιτισμού στο κόσμο. Για όλα αυτά που προαναφέραμε δύναται το Ελληνικό Έθνος να χαρακτηρισθεί ως «έθνος άγιον, γένος εκλεκτόν».
(* Το παραπάνω κείμενο αποτελεί απόσπασμα της διάλεξης: «Περί Αριστοτέλη» και εκφωνήθηκε στις 11/12/2008, στις Αστυνομικές Ακαδημίες).
«Ακάματος φύσις Θεού γεννήσεται ουκ έχουσα αρχήν. Εξ αυτού δε ο πανσθενής ουσιούται Λόγος»=«Ακατάβλητος φύσις Θεού θα γεννηθεί που δεν έχει αρχήν. Από αυτόν λοιπόν αποκτά ουσία ο παντοδύναμος Λόγος».
Ο Αριστοτέλης θεωρείται το πολυμαθέστατο πνεύμα όλων των αιώνων. Στις γνώσεις του περικλείεται κάθε επιστήμη και ανθρώπινη σοφία. Φυσική, μετεωρολογία, αστρονομία, ανθρωπολογία, φιλοσοφία, λογική, μεταφυσική ήσαν περιοχές της επιστήμης με τις οποίες ασχολήθηκε ο Αριστοτέλης.
Μολονότι έζησε 400 χρόνια προτού να έρθει ο Χριστός στον κόσμο, εν τούτοις πίστευε στο θεό, κυβερνήτη και δημιουργό του κόσμου. Ιδού η σειρά των σκέψεών του: Στον κόσμο παρατηρούμε παντού την κίνηση και τη μεταβολή. Κάθε κίνηση έχει άλλη κίνηση ως αιτία. Προχωρώντας έτσι προς τα πίσω, φθάνουμε στην αρχική κίνηση. Αυτή όμως δεν μπορεί να υπόκειται σε κίνηση έξωθεν και σε μεταβολή. Άρα πρέπει να δεχθούμε μία αρχήν ακίνητον και αναλλοίωτον. Την αρχή αυτή την ονόμασε ο Αριστοτέλης «πρώτο κινούν». Και τούτο είναι το «κινούν ακίνητον», δηλαδή ο Θεός, ο οποίος είναι η αιώνια και αμετακίνητος αρχή.
Πρόδρομος τού Χριστιανισμού
Ο Αριστοτέλης και άλλοι φιλόσοφοι μίλησαν για έναν θεό, αιώνιο, δημιουργό και κυβερνήτη του Σύμπαντος κόσμου. Οι φιλόσοφοι αυτοί θεωρούνται και είναι οι πρόδρομοι και διδάσκαλοι τού χριστιανισμού.
Ο βασικός λόγος που η Ορθοδοξία και το Βυζάντιο τίμησαν τον Αριστοτέλη, τοποθετώντας εικόνες του στους πρόναους των ιερών ναών, ήταν η αναγωγή της σκέψης του φιλοσόφου προς ένα πρωταρχικό αίτιο κίνησης των σωμάτων του κόσμου, ενός σώματος ως πρώτου αιτίου. Του ενός Θεού.
Πρώτος που αναγνώρισε το βάθος, τον πλούτο και τη μεγάλη αξία και αποστολή που έχει για ολόκληρο τον κόσμο η φιλοσοφία και ο πλούτος της γλώσσας των προγόνων μας, υπήρξε ο Ιησούς Χριστός.
Όταν τον πληροφόρησαν οι μαθητές του ότι τον ζητούν Έλληνες αναφώνησε ευχαριστημένος «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθεί ο υιός τού άνθρωπου» (Ιωάν.12, 20-23), εννοώντας βέβαια την αναγνώριση και την αξία που θα ’δινε στη διδασκαλία του η ελληνική φιλοσοφία και η πλούσια ελληνική γλώσσα. Αφού όταν αργότερα θ’ αποστείλει τους μαθητές του στα πέρατα της γης για να κηρύξουν και μαθητεύσουν «πάντα τα έθνη», είχε φροντίσει από πριν να ομιλείται η ελληνική γλώσσα σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο με τον Έλληνα Μακεδόνα Μεγάλο Αλέξανδρο και ακόμη επέτρεψε να γραφεί η διδασκαλία του στην ιερή πλέον γλώσσα των ελλήνων, τη γλώσσα μας.
Οι Έλληνες εκλεκτός λαός του θεού
Εδώ να επισημάνουμε και την πληροφορία τού καθηγητή Ε. Πρόκου όταν το 1974, ως επίτιμος καθηγητής Πανεπιστημίου είχε μπεί στις βιβλιοθήκες του Βατικανού ιστοριοδιφώντας, ανακάλυψε Χειρόγραφο του Ευσέβιου του Παμφίλου (Επισκόπου Καισαρείας, 265 μ.Χ.), αναφερόμενο στο ανωτέρω εδάφιο του Ευαγγελιστού Ιωάννου, όπου στο γνωστό «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθεί ο υιός τού ανθρώπου», υπήρχε και συνέχεια του κειμένου, η οποία ανεφέρετο στη δόξα της Ελλάδος ως εκλεκτής, θείας προελεύσεως χώρας και η οποία για λόγους ευνόητους έχει απαλειφθεί από τα Ευαγγέλια.
Παραθέτουμε το κείμενο όπως το μετέφερε ο καθηγητής Ε. Πρόκος: «Ησαν δέ τινές Ελληνες εκ τών αναβαινόντων ίνα προσκυνήσωσιν εν τή εορτή. Ούτοι ούν προσήλθον Φιλίππω τώ από Βηθσαϊδά τής Γαλιλαίας, καί ηρώτων αυτόν λέγοντες: Κύριε, θέλομεν τόν Ιησούν ιδείν. Ερχεται Φίλιππος καί λέγει τώ Ανδρέα, καί πάλιν Ανδρέας καί Φίλιππος λέγουσι τώ Ιησού. Ο δέ Ιησούς απεκρίνατο αυτοίς λέγων: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός τού ανθρώπου. Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογεννεί, φυτόν Ουράνιον καί βλάστημα Θείον ηκριβωμένον. Λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην»
Ελήληθεν η ώρα ίνα δοξασθεί ο Υιός του Ανθρώπου = Ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου. Ελλάς γαρ μόνη αληθώς ανθρωπογεννεί = Η Ελλάς είναι η μόνη που πραγματικά γεννάει, δημιουργεί ανθρώπους. Φυτόν ουράνιον = Διότι είναι φυτό που ήρθε από τον ουρανό. και βλάστημα θείον ηκριβωμένον = και βλάστησε στη γη ως θεϊκό πανάκριβο δώρο. Λογισμόν αποτίκτουσα = η οποία εάν αποκτήσει τον (γήινο) συλλογισμό. Οικειούμενην επιστήμην = Τότε οικειοποιείται ολόκληρη την επιστήμη.
«Ελήλυθεν η ώρα, ίνα δοξασθεί ο υιός του ανθρώπου»: Η χαρά αυτή την οποία αισθάνθηκε και εξεδήλωσε ο Θεάνθρωπος, όταν οι Έλληνες τον επεσκέφθησαν είναι η μεγαλύτερη αναγνώριση του ελληνισμού για την ανύψωση της ανθρωπότητος και αποτελεί χαιρετισμό προς τους Έλληνες ως προδρόμους και συνεχιστές της χριστιανικής αληθείας. Το νόημα των λόγων του Κυρίου είναι ότι από την στιγμή κατά την οποία έγινε η πρώτη ελληνική επίσκεψη προς τον Ιησού Χριστό, αρχίζει η δόξα του Κυρίου στο κόσμο. Τα στοιχεία τα οποία το Ελληνικό έθνος εκαλείτο από τον Θεό, να προσφέρει στο Χριστιανισμό ήταν: η σοφία των αρχαίων Ελλήνων, η αξιοθαύμαστος ηθική των Ελλήνων φιλοσόφων και η γλώσσα μας. Ο ελληνισμός, διαδοθείς ευρύτατα από τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου υπήρξε, ο παιδαγωγός της ανθρωπότητας, ο φωτοδότης του πολιτισμού στο κόσμο. Για όλα αυτά που προαναφέραμε δύναται το Ελληνικό Έθνος να χαρακτηρισθεί ως «έθνος άγιον, γένος εκλεκτόν».
(* Το παραπάνω κείμενο αποτελεί απόσπασμα της διάλεξης: «Περί Αριστοτέλη» και εκφωνήθηκε στις 11/12/2008, στις Αστυνομικές Ακαδημίες).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου